Dag 39. Corrugated sheet.
5 december 2016 - Whangarei, Nieuw-Zeeland
Vandaag een lange reis. Naar Whangarei is het bijna 400km, ongeveer 5 uur rijden. In de praktijk blijkt het echter altijd wel wat langer te duren. Bijtijds opstaan dus.
Om 10.00u. rijden we weg uit Rotorua. Het is aangenaam reisweer, licht bewolkt en ongeveer 22ºC. Rustig glooiend landschap, dat ons doet denken aan Hobbit Stay.
Hadden wij al verteld dat hier in NZL ongeveer alles is gebouwd van en met golfplaten? Minstens 70% van de huizen heeft golfplaten muren en zeker 90% heeft daken van golfplaat. ‘Corrugated Sheet’ heten die dingen in het Engels. Zonder dat zou NZL nauwelijks bewoond zijn. Toen we vandaag door Tirau reden, zagen we een geheel nieuwe toepassing. Bij een klein kerkje, dat luisterde naar de naam 'De Goede Herder' stond een groot beeld van een herder. Gemaakt van, jawel: corrugated sheet! Naast de kerk twee grote gebouwen. Van wit golfplaat. Heel creatief. De een in de vorm van een hond, de ander stelt twee schapen voor, een ooi en een ram! Wat zou NZL zijn zonder corrugated sheet?
De reis verloopt vlot en sneller dan gedacht zij we bij Auckland. Maar dan merken we dat het dit een echte grote stad is. Voor het eerst in 6 weken rijden we op een dubbele 5-baansweg. In de file! Af en toe stapvoets rijden we door en langs de stad. Ongeveer het derde deel van de 4.500.000 inwoners van NZL woont hier. Vanaf de highway is te zien hoe uitgestrekt de stad op de hellingen rondom de baai met grote havens ligt. Best indrukwekkend.
Rond 14.00u. stoppen we voor de lunch. Als we verder rijden is het bewolkt en regent het een beetje. Binnen 10 minuten stroomt de regen naar beneden. Nauwelijks nog zicht. Maar even langs de weg stoppen. Het blijft echter hozen van de regen, dus na een kwartier toch maar weer gaan rijden. Voorzichtig, want we hebben nog steeds nauwelijks zicht. Al het verkeer rijdt rustiger en voorzichtig. Hoewel de vrachtwagens met een behoorlijk tempo voorbij blijven rijden. Toen we door het heuvelgebied ten noorden van Auckland heen waren werd het gelukkig weer snel droog. Al gauw werd het weer zomer.
Veel later dan gedacht, komen we aan het eind van de middag bij ons nieuwe hostel. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar het is werkelijk nog specialer dan alle waar we hiervoor waren. Een pad gaat zo steil naar beneden dat we eerst maar een stukje naar beneden lopen om te zien of we hier wel naar beneden moeten rijden. Dat moeten we! Voorzichtig rijdend komen in een klein dal. Daar ligt Little Earth. Een oase in een toch al prachtige omgeving. Wat ons betreft had het ook Little Paradise mogen heten.
David en Polly, een stel van onze leeftijd, heeft het hostel 3 jaar geleden overgenomen. Ze komen uit Engeland en waren al vaker hier op vakantie geweest toen het te koop kwam. Wij snappen wel dat je hier wilt wonen. Wij gaan hier de komende dagen ook genieten. We weten nu al dat ons verblijf te kort zal zijn!
Om 10.00u. rijden we weg uit Rotorua. Het is aangenaam reisweer, licht bewolkt en ongeveer 22ºC. Rustig glooiend landschap, dat ons doet denken aan Hobbit Stay.
Hadden wij al verteld dat hier in NZL ongeveer alles is gebouwd van en met golfplaten? Minstens 70% van de huizen heeft golfplaten muren en zeker 90% heeft daken van golfplaat. ‘Corrugated Sheet’ heten die dingen in het Engels. Zonder dat zou NZL nauwelijks bewoond zijn. Toen we vandaag door Tirau reden, zagen we een geheel nieuwe toepassing. Bij een klein kerkje, dat luisterde naar de naam 'De Goede Herder' stond een groot beeld van een herder. Gemaakt van, jawel: corrugated sheet! Naast de kerk twee grote gebouwen. Van wit golfplaat. Heel creatief. De een in de vorm van een hond, de ander stelt twee schapen voor, een ooi en een ram! Wat zou NZL zijn zonder corrugated sheet?
De reis verloopt vlot en sneller dan gedacht zij we bij Auckland. Maar dan merken we dat het dit een echte grote stad is. Voor het eerst in 6 weken rijden we op een dubbele 5-baansweg. In de file! Af en toe stapvoets rijden we door en langs de stad. Ongeveer het derde deel van de 4.500.000 inwoners van NZL woont hier. Vanaf de highway is te zien hoe uitgestrekt de stad op de hellingen rondom de baai met grote havens ligt. Best indrukwekkend.
Rond 14.00u. stoppen we voor de lunch. Als we verder rijden is het bewolkt en regent het een beetje. Binnen 10 minuten stroomt de regen naar beneden. Nauwelijks nog zicht. Maar even langs de weg stoppen. Het blijft echter hozen van de regen, dus na een kwartier toch maar weer gaan rijden. Voorzichtig, want we hebben nog steeds nauwelijks zicht. Al het verkeer rijdt rustiger en voorzichtig. Hoewel de vrachtwagens met een behoorlijk tempo voorbij blijven rijden. Toen we door het heuvelgebied ten noorden van Auckland heen waren werd het gelukkig weer snel droog. Al gauw werd het weer zomer.
Veel later dan gedacht, komen we aan het eind van de middag bij ons nieuwe hostel. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar het is werkelijk nog specialer dan alle waar we hiervoor waren. Een pad gaat zo steil naar beneden dat we eerst maar een stukje naar beneden lopen om te zien of we hier wel naar beneden moeten rijden. Dat moeten we! Voorzichtig rijdend komen in een klein dal. Daar ligt Little Earth. Een oase in een toch al prachtige omgeving. Wat ons betreft had het ook Little Paradise mogen heten.
David en Polly, een stel van onze leeftijd, heeft het hostel 3 jaar geleden overgenomen. Ze komen uit Engeland en waren al vaker hier op vakantie geweest toen het te koop kwam. Wij snappen wel dat je hier wilt wonen. Wij gaan hier de komende dagen ook genieten. We weten nu al dat ons verblijf te kort zal zijn!
