Dag 15. Tea Trees en Eucalyptus.

Het is bijna half november. In NZL begint langzaamaan het vakantieseizoen. Afgelopen dagen bleek een aantal keren dat het hostel van onze keus was volgeboekt. Reden om er eens voor te gaan zitten en voor de openstaande dagen een hostel te boeken. Een ochtendje 'werken' en we hebben alle verzoeken de deur uit. Vanavond waren voor alle data bevestigingen binnen. De rest van onze reis is nu dus gepland. Ziet er goed uit vinden wij.

Het is rustig vanochtend. De andere gasten zijn of vertrokken, of slapen uit. We praten wat bij met Bob en Maxine. Zij zijn 10 jaar geleden vanuit Auckland hierheen verhuisd. Bob was daar engineer bij een telefoonmaatschappij. Hij heeft het huis en het gebouw met de gastenverblijven vrijwel helemaal zelf gebouwd.
Hij is een echte doener: De hele dag bezig. Niet alleen met het hostel, maar ook met z'n hobby: Oude auto's. Hij heeft er minstens 5. En nog 2 motors en 2 oude tractoren.

Maxine is een uiterst vriendelijke en behulpzame vrouw. Kwetsbaar ook. Ze is in 1945 in de VS geboren. Toen ze 7 1/2 maand oud was is haar moeder overleden en ze is door haar grootouders opgevoed. "Met veel liefde en structuur." Ze zegt van zichzelf dat ze de hele wereld is. Ze heeft Engelse, Schotse, Spaanse en Mexicaanse voorouders. Het zijn lieve en gulle mensen.

Vanmiddag hebben we een stuk gewandeld langs Te Anau Lake. Het eerste stuk gaat het pad tussen dicht opeen groeiende Tea Trees. Na een kwartiertje zien we links van ons volières staan. Het blijkt een opvang en- fokcentrum voor inheemse vogels te zijn. De meest bijzondere zijn de Takahè. Een wat lompe loopvogel (zoals ook de Kiwi en de Weka zijn). Jarenlang dacht men dat ze waren uitgestorven, tot er op een eiland een aantal werden ontdekt. Nu worden ze via een fokprogramma weer uitgezet in gebieden waar de (exotische) predatoren onder controle zijn.

Doorlopend langs het meer komen we bij een waterturbine die tussen het meer en een riviertje is geplaatst. Op een bord staat de leus: "Follow the stream. Greenenergy" Ze zijn hier wel van het milieu!
Dan lopen we een prachtig bosgebied in. Op een bord aan het begin van het bos staat dat dit een woongebied van Kiwi's is. Nee, we hebben er niet één gezien.

Grote Tea Trees en reusachtige Eucalyptusbomen en veel bomen en struiken die we niet kennen. Er staan veel afgestorven bomen. Anderen zijn omgevallen. Er op en er tussen groeien minstens 4 verschillende soorten varens en nog meer mossen. Nergens zo veel dode bomen als in een levend bos! Na een wandeling van ongeveer 7 km. komen we bij Dogs Bay en keren om. Nog een keer door hetzelfde bos, maar nu van de andere kant. Net zo mooi!

We hebben de dag afgesloten in de bioscoop, waar een halfuur durende film draaide, van uit de helikopter gemaakt, over de Doubtful Sound. Zo zie je nog eens goed hoe indrukwekkend het gebied is!

Morgen naar Dunedin.