Dag 36. De Stoomboot.

2 december 2016 - Taupo, Nieuw-Zeeland

We hebben de afgelopen 4 weken wel betere bedden gehad! We werden vanmorgen een beetje stijf wakker. En dat kwam niet van de wandelingen van afgelopen dagen.
We kwamen dus wat langzaam op gang. Het weer is ook vandaag weer zomers zodat we onze ontbijttafel buiten hebben gedekt. Altijd weer een plezier.

Rond 10 uur naar het meer gelopen en naar de Informatie om te zien hoe we de cruise naar de Maori Rock Carvings het best kunnen maken. Wij hebben verschillende foto's van die Carvings gezien. Het ziet er indrukwekkend uit en we willen het wel eens van dichtbij zien. We kiezen voor de tocht met de stoomboot. Leek ons wel toepasselijk in deze tijd van het jaar. De tocht begint om 14.00u. en duurt 2 uur.

De bergen van Tongariro National Park aan de andere kant van het meer hebben een kuif van wolken, maar verder is het onbewolkt en warm. Ons eerst dus maar goed insmeren met zonnecrème. De kapitein vertelt tijdens de tocht van alles over de baaien en het land daarachter. De meeste grond rondom het meer is gezamenlijk Maori bezit. (zie ook dag 32 en 34). De huizen in de heuvels aan de westelijke oever kosten stuk voor stuk enkele miljoenen. Het is ons niet helemaal duidelijk of de huizen zelf ook nog altijd Maori bezit zijn, maar het regenbos waarin ze staan mag niet worden aangetast. De kapitein vertelt ook dat er heetwaterbaden zijn aan de noord-oostelijke oever. De mensen die daar wonen graven gewoon een behoorlijk gat in hun tuin en dat loopt vol met warm, zwavelrijk water. In deze omgeving zijn meer geisers en dergelijke. Gaan we vast nog naar toe.

Na een klein uur varen komen we bij de rotsgravures. De grootste is tegen een rechte wand gemaakt en is zeker 10 meter hoog. Het is het hoofd van Ngatoroirangi, een hogepriester die een belangrijke rol speelt in de Maori cultuur. Links van hem zijn sculpturen van lizards en andere Maori afbeeldingen. Het geheel is zeer indrukwekkend.
We vragen aan de kapitein hoe oud dit allemaal is. Bijna 40 jaar! Eind jaren 70 van de vorige eeuw zijn ze gemaakt om de Maori aanwezigheid en Maori cultuur te benadrukken. Door een Maori meesterschrijnwerker. Ook al is het geen eeuwenoud werk, het blijft indrukwekkend mooi.

Het is een heerlijke dag om op het water te zijn. We genieten van de tocht, het uitzicht en de verhalen. Terug aan wal halen we onze auto op en rijden we naar de Huka waterval, een kilometer of 20 boven Taupo. De waterval ligt in de Waikato River. Dat is de langste rivier van NZL en stroomt van Mount Ruapehu, door Lake Taupo naar de Tasmanzee ten zuiden van Auckland.
Het wordt een mooie wandeling in de zon door een parkachtig landschap. De waterval is imponerend. Niet vanwege zijn hoogte, maar door de enorme stortvloed van azuurblauw water.

Terug in ons hostel maken we wat te eten en kijken samen terug op een mooie dag. Morgen naar Rotorua. En op weg daarheen naar de 'Craters of the Moon'. Een veelbelovende naam.

Foto’s

2 Reacties

  1. Stef en Yvonne:
    3 december 2016
    Hallo Marieke en Kees. Lijkt me prachtig en indrukwekkend, die Maori-graven, had ik ook graag gezien. Fijn dat het weer goed is. Het Noordereiland is meestal wat warmer. De waterval kan ik me nog heel goed herinneren, het water denderde er met zo'n vaart en kracht doorheen. Fijne tocht nog. Yvonne
  2. Pauline Fikkert:
    6 december 2016
    Die heetwaterbaden lijken me ook wel wat! En mooi zoals jullie in aanraking komen met de Maoricultuur en -geschiedenis! Voor ons/mij westerlingen geheel onbekend!